Eskiye duyulan özlem mi yoksa kaliteli tıraş mı?

[Dr.Fahrenheit]

Benim eskiye özlem kısmı sonradan gelişti aslında.

Tıraş olmaya 20 sene falan önce kartuşlu makineler ile başladım. O zamandan beri tam bir kapitalist zihniyeti ile "yeni olan güzeldir" mantığı güdüp hiç bir zaman aradığımı bulamadım. Gilette'in 2-3-5 diye giden bıçak çılgınlığında hep bir umut yeni çıkanı denedim ve hiç bir zaman da mutlu olamadım. İşim çok fazla tıraş olmayı gerektirmeyince de ancak lazım olunca tıraş olur, diğer zamanlar makineyle şöyle bir uzayanı alır geçerdim.

Yeni olan güzeldir mantığı ile 1.5 sene önce ıslak kuru tıraş makinalarını araştırırken birden karşıma Geltir çıktı. En son büyükbabamda gördüğüm yaprak jiletler ve bunları kullanan insanlar hala vardı. O gün yaşadığım şoku hala hatırlıyorum. Sanki bir grup insan teknoloji ile hiç tanışmamış gibi. Üstelik ben 5 bıçaklı jiletten memnun değilken bu insanlar tek jiletin daha iyi olduğunu iddia ediyorlardı...

O dönem doktora tezimin son dönemiydi. Zaten muhtemelen tıraş makinelerine de işten kaytarmak için bakmaya başlamıştım. O gece okudum okudum, etkilendim ama sabahına unutmuştum. Derken bir gün gene tıraş olacağım özel bir gün arifesinde kendimi markette kartuş bakarken buldum. Gilette işi sapıtmış, 5 bıçaklı bir çok model çıkarmıştı. Üstelik kartuşlar da tabiri caiz ise kol gibi. Bendeki modeli hatırlamaya çalışırken beynimin derinliklerinden bir ses kulağıma GELTİR diye fısıldadı. O gün kartuş martuş almadım, evin yolunu tutum yeniden Geltir'i buldum. Hemen ertesi gün bir Wilkinson alarak ilk hafta kendimi tarttım.

Gerçekten de tek bıçak zevkti, keyifti, mutluluktu. Buradaki komşularım vasıtasıyla önce Merkür 34C, sonra Progress aldım. Eskiden ayda birden az tıraş olurken şimdi haftada 2-3 tıraşım mutlaka var. Eskiden tıraş zulümken şimdi tıraş kendime ayırdığım bir terapi.

[Tahir]

Rahmetli Babacığımın en az 30 yıl kullandığını bildiğim fatboyu ile anısıyla ve keyifle kaliteli tıraş oluyorum. Bunu hangi "kartuş - kullan/at" yapabilir?

[msakalli]

En son büyükbabamda gördüğüm yaprak jiletler ve bunları kullanan insanlar hala vardı. O gün yaşadığım şoku hala hatırlıyorum. Sanki bir grup insan teknoloji ile hiç tanışmamış gibi.

"Dünyanın bilmem neresinde ilkel bir topluluk keşfedildi" haberleri gibi olmuş      Çok güldüm. GELTİR kabilesi  

[Niko]

"Dünyanın bilmem neresinde ilkel bir topluluk keşfedildi" haberleri gibi olmuş      Çok güldüm. GELTİR kabilesi  

[onurcakmak]

Ben öncelikle kaliteli tıraş olarak başladım. Daha sonra @theunnamed üstadımdan aldığım ilk vintage alet olan black beauty ile hayatım değişti. Aletin mekanizmasına öyle aşık olmuştum ki otururken masamda, yatarken komodinimin üstünde duruyordu ve sürekli aleti inceliyordum, elimden bırakamıyordum. Bu noktadan sonra eski kaliteli üretimlere, yani hızlı tüketimin olmadığı ve ürünlerin uzun yıllar dayanıklı olacak şekilde üretilmiş olması ve bu düşünce sonunda ortaya çıkan ürünler beni benden aldı desem yeridir. Ondan sonra ebay karşınsında saatler geçirmeye ve bir sürü eski üretim ürünler alarak koleksiyoner oluverdim.

Bu eski aletlerin tasarım, sunum, kullanım gibi özellikleri, zamanında firmaların müşterilerine gösterdikleri saygının, ve tüketicilerin da kendilerine gösterdikleri özenin birer ürünü. Yani o dönemin arzı ve talebi. Dikkat ederseniz eski altlerin; içi kadife dışı deri görünümlü çok güzel kutuları var. Böyle olmayanların bile çok güzel kullanışlı kutuları var. Şimdikilerin plastik standlarıyla yarışamaz bile. Bu arada son dönemlerde yaptıkları tıraş kalitesinden ziyade sadece pazarlamaya yönelik inovasyonlarına değinmiyorum bile. Genele baktığımızda elbette gelişim var ama bence bunun büyük oranı pazarlama için bence. Yoksa oynar başlık ve birden fazla jilet kullanımı aslında kötü fikirler değil. Ama hepimizin bildiği gibi jiletlerin dayanıksız olması ve sizi yeni başlık kullanmaya teşvik ederek daha çok satın almanızı ve bütçenizi sömürmesi karşı olduğum noktalardan bir tanesi. Neye bu konu çok uzar, ben konu dışına çıkmayayım.

[KASSAM]

Her şeyin çok hızlı yaşandığı ve tüketildiği şu zamanda kesinlikle geçmişe özlem.

[arandur]

Burada pek çok üye baba/dayı/dede gibi büyüklerinden görüp geleneksel tıraşa sempati ile başlamış durumda. Ben ise büyüklerimde geleneksel tıraş namına bir şey görmedim, 33 yaşında olmama rağmen babam hatırladığım kadarıyla tıraş köpüğüyle beraber tek bıçaklı beyaz permatiklerden kullanırdı. Çocukken köyde sağa sola atılmış, paslanmış jiletleri görür, merakla incelerdim. Dedelerim tıraş olan insanlardı ama açıkta bıraktıkları tıraş takımlarını hiç hatırlamam. Kısaca geleneksel tıraşa dair bir temel bende yok. İşin garibi mevcut kartuşlu sistemlerle de maliyetleri dışında bir problemim yoktu, geçinip gidiyordum.

Geçmişe duyulan özlem veya daha kaliteli tıraş değil, maliyet ve merak tabanlı olarak bu işe başladığımı söyleyebilirim.

[candova]

Onur ustadim, güzel özetlemişsin.
Hayatımın birçok alanında bu dusunceyi uygulamaya çalışıyorum. Hızlı tüketime karşı, elimden geldiğince.

[rating]

Kesinlikle kaliteli tıraş. Ama eskilerin kendine verdiği özen ışığında.


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[harveyspecter]

Ben de bazen bu soruyu soruyorum kendime... Eskiden Gilette Blue 3 ile tıraş oluyordum. Gayet memnundum aslında. Fiyatı biraz tuzluydu ama netice tatmin ediciydi.

Kartuş kullandığım dönemde günaşırı tek perde wtg tıraş olurdum. Hiç tahriş problemim de olmazdı. Ama tıraş bir keyif olmaktan çok uzak, sadece yapılması gereken bir görev gibi sıkıcı bir faaliyetti.

Geleneksel tıraşa başlamamın ve devam etmemin sebebi bana yaşattığı "centilmenlik" hissidir. Tıraş öncesi hazırlıkları yapmak, köpük hazırlamak ve büyük bir özenle tıraş olmak... Bir nevi seremoni gibi.

Tıraş olmaktan nefret eden bir insanken şimdi tıraş olmak için can atıyorum.

Daha yakın tıraş oluyor muyum? Evet. Bariz şekilde daha konforlu bir tıraş oluyor muyum? Emin değilim. Tekniğim geliştikçe bu soruya daha isabetli bir yanıt verebilirim.

Olağanüstü bir durum olmadığı sürece bir daha kartuşla tıraş olmak istemiyorum. İyi ki geleneksel tıraşa başlamışım!