En büyüğümüz kim?

[papazerigi]

kardeşiniz olmakla müşerref olurum.
bilmiyorum sadece bana has bir durum mu ama dilime hakim değilim. bazen öyle bir durum oluyor ki, kullanmak istediğim kelimenin neyi ifade etmesi gerektiğini biliyorum, dilimde öyle bir kelime olduğuna eminim, başka dillerdeki karşılığını dahi biliyor ama kendi dilimde ifade edemiyor, muhattabımın anlama durumuna göre yeri geldiğinde (ne yazık ki ingilizcesini-veya almancasını) kullanmak zorunda kalıyorum.
biz -belki kendi tembelliğimizden de kaynaklanıyor- dili iyi kullanan bir nesil olamadık. belki dili iyi kullanan nesiller bırakabiliriz. ama açıkçası bir gecede cahil bırakılan bir neslin torunları olduğumuzu da unutmamak lazım. Ve gencecik yaşta, milletine ışık olmaya aday nesilleri çanakkalelerde bıraktığımızı da...
Saygılarımla

harika bir söz izniniz olursa, lafı geçtiğinde kullanmak isterim.

hakikaten öyle, harikulade halk deyimlerimizi bile hatırlayan, bilen ancak nadir kişiler. birkaç yıl evvel gazetede okumuştum; günümüz gençleri yalnızca 200 kelime ile iletişim kuruyorlarmış. bilim insanlarına göre, konuştuğu dil insanın zekasını belirlerken, durumun vehametine bakınız. 200 kelime ile ne düşünebilir, ne anlatabilirsiniz? elbette düşünme fiilide yapılıyor, hazır internet bilgisi alınmıyorsa mezkûr kişilerce. dediğiniz ziyadesi ile doğru.

hepsini aradan çıkarıp, belirli bilgi birikimine sahip, hoşsohbet papazeriği gibi kardeşlerimiz de (yaşı öğrendim ya, kardeşimiz diyebilirim artık ) okulda öğretilmediğinden, daha sonra da belki yoğunluktan, belki de bu konuya ilgisini çekecek temel atılmadığından uzak kalıyor maalesef. böyle kişiler için büyük eksiklik olduğunu düşünmüyorum gerçi. zaten kendilerini oldukça geliştirmişler. yalnızca o "kopukluk" az sorun çıkarabilir. o da sözlükle giderilebiliyor işte.