Berber Realitesi

[harveyspecter]

Çok hoş bir yazı. Forumda kalmadı böyle yazılar. Ben de yıllar evvel, hatta sakallarım yeni çıkarken berberde tıraş olmuştum da sonra kullanılan alet/edavattan mantar kapınca bir daha cesaret edemedim. Allahtan deniz memleketindeydim de tuzlu su iyi gelmişti, tabii losyon da yazıldı. Hatta bundan sebep sonraları saç tıraşımı da kendim olmaya başladım. Bir gün bir müşteriyi saç tıraş ettikten sonra beni çağırdı koltuğa. Önceki müşteriden kalan tarakların, makine başlıklarının, makasların halini tahayyülünüze bırakıyorum. Bunlarla mı tıraş edeceksin beni dedim. "Hee ağbi" deyince gençliğinde verdiği yetkiyle münakaşamız olmuştu kulakları çinlasın )

Ama son dönemde aklımda var böyle bir atraksiyon Bayram öncesi de bu riski satın almaya da gözüm yemiyor, ya karavana atarsak diye. Sonuç sizinki gibi olursa da her saç tıraşına, sakal tıraşını da ekleyeceğim gibi duruyor. Ayda bir bakıma giriyoruz bari değsin

Kendimce ben de yazınıza katkı vermeye çalıştım.

Selamlar, saygılar.

Herkese güzel tıraşlar.

M2103K19G cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

Güzel yorumunuz ve katkınız için teşekkür ederim. Keyif alarak okumanıza sevindim.

Ben daha önce Eskişehir’de ve Ankara’da yaşadım. Belki 7-8 farklı berber denemişimdir ama hiçbirinden Samsun’daki berberimden aldığım tadı alamadım. Yıllar içinde saçların dökülmeye başlamasıyla beraber ben de tıraş işini makinayla evde çözmeye başladım.

Şimdi yurtdışındayım. Yılda bir kez memlekete geliyorum ve geldikçe de eski berberime uğruyorum. İyi bir berber gerçekten hayatınızda bir dost gibi yer ediyor. Önceleri bana pas vermeyen ilk kız arkadaşımın Ali Abi’de ilk tıraşımı olduktan sonraki tepkisini ve bakışlarını asla unutamam. Kız arkadaşımla ayrıldığımızda berberime “Artık gösterişli saça, föne gerek yok. Her şey bitti.” dediğimde berberimin “Esas her şey şimdi başlıyor. Daha da güzel saçlar yapacağız. Sen daha güzel kızlarla arkadaşlık edeceksin. Kendini sakın bırakma!” deyişini de asla unutamam. Ki dediği gibi de olmuştu Lisedeki kızlar koridorda beni çevirip saçıma, kıyafetime iltifat edince eski kız arkadaşım kıskançlıktan çatlamıştı.

İnsanın dış görüntüsüne takıntılı olduğu, kendini aradığı o yaşlarda bu iltifatlar ve ilgi de tabii çok değerli oluyor.
Şimdi geri dönüp baktığımda berbere harcadığım paraya hiç acımıyorum. Hatta daha fazlasını harcamadığım için pişmanım diyebilirim.

Yani demem o ki, iyi bir berber genç bir erkeğe yerine göre abi, yerine göre sırdaş bile olabiliyor. Ben bu konuda çok şanslıydım. Hem sanatında usta hem de karakterli ve beyefendi bir insana denk geldim. 30’ların ortasına yeni varmışken nostalji rüzgarları çok erken esmeye başladı galiba…