Ölüm Döşeğinde Son Pişmanlıklar

[Lord Sparhawk]

Ölüm döşeğindeyken artık iş işten geçtiği, kaybedilecek birşey olmadığı için cesaret geliyordur haliyle, keşkeler sıralanıyordur. Şimdi hepimiz şöyle ya da böyle bir hayat düzeni kurmaya bu ülkede ancak "tutunmaya" çalışıyoruz yalan mı? bunu da bu kadar çalışarak, didinerek anca başarabiliyoruz. Hemen herkes evli, birden fazla çocuk. Hanginiz çocuğunuzu sevmiyor? Kaçınız şu an keşke çocuğum falan olmasaydı, iş miş uğraşmasam dağda yaşasaydım, okyanuslara açılsaydım vs der? Demez, niye çünkü zaten anca tutturulmuş bir düzen var.

Ölüm döşeğindeyken artık hiçbirşeyin önemi kalmayınca içteki gerçekleştirmesi pek de mümkün olmayacak ukteler ortaya çıkıyor haliyle. Ha çok iyi para kazanıp, çok iyi durumu bir insan sabah akşam iş iş iş başka birşey düşünmeden yaşıyorsa, hayatını yaşamıyorsa işte ıo kişi o pişmanlıkları yaşar. Ben mesela evli arkadaşıma ikinci el ucuz bir mustang almasını önerdim haftasonu keyif arabası olarak. Çok sever ama yok şimdi çocuk var, ikinci araba masraf olur, evde para lazım olabilir vs gibi nedenlerle(ki haricinde yeterli miktarda birikimi de var) istese de yanaşamıyor. Ben o zaman bu söylediğimi söylüyorum daha 35 yaşındasın, gençliğinin son demleri bu aralar hayatının biraz tadını aldın aldın, ondan sonra iki çocuk, çocukların büyümesiydi vs derken sana kalan birşey olmayacak, hep aile ile uğraşacaksın zaten yaş 50 olduktan sonra neyleyesin mustang diyorum. Onun da içi içini kemiriyor ama cesaret edemiyor. Ben şanslıyım ki böyle konularda biraz daha rahatım. Tamamen aman ne olacaksa olur mentalitesinde olmasam da bazen belli konuarda hayata bir kere geliyoruz zamanı geçmenin biraz tadını çıkarabilmek lazım mottosuyla devam ediyorum.

Misal s3 telefon çıkmadan bayılmıştım daha askerde görmüştüm. Çıkınca telefon pahalı tabi. Bugüne kadar teknolojik şeylerde hep biraz zaman geçsin ucuzlasın da öyle alırım derdim, o biraz zaman da rahat 1-1,5 sene olur zaten. Bu sefer anasını satarım dedim ve 1800 verip ilk çıktığı zaman aldım, bir daha mı geleceğiz dünyaya ben bunu 2 sene sonra alacaksam ne tadı kalacak diye. Evet telefon şimdi 1000 liraya düştü ama ben zerre pişman değilim, 2 sene doya doya severek kullandığım. İlk başlarda teknolojisi üstünken aldığım içinde en baştan daha zevk alarak kullandım. şte her zaman değil ama arada bir insana geldi mi biraz da duygulara göre davranmak gerekiyor. Yoksa hep mantık hep mantık, para biriktireyim, yatırım yapayım şöyle yapayım böyle yapayım o hayatın tadı çıkmaz.

bu bahsettiğim arkadaşım para konusunda biraz pintidir. Yatırım, birikim yapacağım diye harcamaz da harcamaz, ne beğense almaz, 1 hafta içi içini yer, almaz kalır. Daha geçen kendi söyledi 2-2,5 senedir kendime istediğim hiçbirşeyi almıyorum diye. Ha kimilerine göre yatırım, mantık, ilerisi için önemli de. Benim için o kadar da değil. Öyle hayat mı olur. Sen 3 gün sonra ölsen senin o yaptığın yatırımın zerre önemi kalmayacak sana. Geride kalanlar da yaşar birşekilde, herkes babadan, kocadan kalan parayla sağ kalmıyor, sıfırdan hayatlarını oluşturuyorlar.