Benim klasik tıraşa merakım, modern dünyanın getirdiklerine tepkimden doğdu diyebiliriz. Tabi burada Lord un blogununda hakkını teslim etmek lazım
Teknoloji ile beraber insan hayatı çok abuk bir noktaya geldi ve ben eskinin sadeliğini özlüyorum açıkçası. İnsaların birbiriyle bir yerlerde buluşup, gözlerini telefonlarından ayırmadan ve düzgün iki çift laf etmeden zaman geçirmelerine çok sinirleniyorum. Dünyada ve memlekette hayat algısı çok değişti, insanlar artık çok hızlı yaşayıp, çok hızlı tüketiyorlar. Ama aslında yaşamak için o kadar da çok şeye ihtiyacımız yok diye düşünüyorum. Hayatımız gittikçe kolaylaşıyor bir yandan ama bir yandan tüm manasını da yitiriyor aslında.
Klasik tıraş benim için kendimle başbaşa kaldığım, biraz terapi gibi bir şey.
Tıraş olacağım sabunu seçmek, köpüğü hazırlamak, makineye jileti takmak ve tıraş olmak beni dinlendiryor bir yandan. Koşturmacanın içinde tamamen kendime ayırdığım çok kaliteli bir zaman aralığı tıraş olmak.
Benzer şekilde yaklaşık 5-6 yıldır tütün sarıyorum. (aman genç arkadaşları uyaralım, çok kötü bir şey sigara içmek, sakın içmeyin
)
kağıdı ve filtresi ile beraber alıp, elde sarıp içiyorum. çevremdeki insanlar benzer şekilde " uğraşılır mı sigara sarmayla" veya " akşamdan sarsana 5-10 tane, böyle uğraşıyorsun" diyorlar ama ben yıllardır her seferinde tabakanın içinden tütünü alıp kağıdı, filtresi ile elimde sarıyorum.
Hiçkimse herhangi bir şeye emek harcamak istemiyor artık, ama bence insan zevkleri için emek harcamalı. Çünkü emek harcadıkça hayat daha da güzelleşiyor.
biraz uzun oldu ama sanırım meramımı anlatabildim
Teknoloji ile beraber insan hayatı çok abuk bir noktaya geldi ve ben eskinin sadeliğini özlüyorum açıkçası. İnsaların birbiriyle bir yerlerde buluşup, gözlerini telefonlarından ayırmadan ve düzgün iki çift laf etmeden zaman geçirmelerine çok sinirleniyorum. Dünyada ve memlekette hayat algısı çok değişti, insanlar artık çok hızlı yaşayıp, çok hızlı tüketiyorlar. Ama aslında yaşamak için o kadar da çok şeye ihtiyacımız yok diye düşünüyorum. Hayatımız gittikçe kolaylaşıyor bir yandan ama bir yandan tüm manasını da yitiriyor aslında.
Klasik tıraş benim için kendimle başbaşa kaldığım, biraz terapi gibi bir şey.
Tıraş olacağım sabunu seçmek, köpüğü hazırlamak, makineye jileti takmak ve tıraş olmak beni dinlendiryor bir yandan. Koşturmacanın içinde tamamen kendime ayırdığım çok kaliteli bir zaman aralığı tıraş olmak.
Benzer şekilde yaklaşık 5-6 yıldır tütün sarıyorum. (aman genç arkadaşları uyaralım, çok kötü bir şey sigara içmek, sakın içmeyin
)kağıdı ve filtresi ile beraber alıp, elde sarıp içiyorum. çevremdeki insanlar benzer şekilde " uğraşılır mı sigara sarmayla" veya " akşamdan sarsana 5-10 tane, böyle uğraşıyorsun" diyorlar ama ben yıllardır her seferinde tabakanın içinden tütünü alıp kağıdı, filtresi ile elimde sarıyorum.
Hiçkimse herhangi bir şeye emek harcamak istemiyor artık, ama bence insan zevkleri için emek harcamalı. Çünkü emek harcadıkça hayat daha da güzelleşiyor.
biraz uzun oldu ama sanırım meramımı anlatabildim
