Ölüm Döşeğinde Son Pişmanlıklar

[Lord Sparhawk]

Çok doğru söylemişsiniz üstad. Elin adamı yarın ne yapacağını bile düşünmezken biz 20 senelik kalkınma planı oluşturuyoruz nerdeyse bireysel olarak. İnsanın yarınını da düşünmesi gerekir elbet ama birşeyler için sık sık sık çok fazla daraltıyor da bunu düşünmek.

Bu da işte hep ülkenin kötü ekonomisi, kötü yönetimi yüzünden. Şimdi 10 sene sonra doların ne olacağını bilemiyoruz. Muhtemelen şimdikinin iki katı olur. Benzin 7 ya da 8 lira falan olur. Altın mechul. Heralde et döner, restoranlarda pirzola, biftek falan tedavülden kalkar, kıymalı yiyecekler lüks olur. Ev fiyatları, kira fiyatları ne olur. Ülke hep kötüyken, hep kötüye giderken, kim nasıl önünü düşünmeden rahat hareket etsin. Sürekli patronu, işvereni kollayan, zayıfı ezen hükümetler, süreklik elden alınan kazanılmış haklar, adaletsizlikler, hakkını bulamamalar. Bu bahsetiğim arkadaşım amerikaya çok sık gider akrabaları dolayısıyla. Orada görüp şaşırmış, kimsede bu ay şu kadar ayırayım, bir köşeye koyayım lazım olur, belki lazım olur mantığı yok diyordu. Herkes aldığı maaşını yiyip içiyormuş her ay. birikim diye birşey yokmuş. E haliyle, adamların ekonomisi stabil, paraları değerli, ülkede satılan herşey dünyaya göre ucuz satılıyor. insanların aldıkları maaşlara göre alım güçleri yüksek. Misal dün bir amerikanla konuştum ortalam okumuş bir amerikanın yıllık geliri 35-40k dolar diyor. Bakınca çok çok fazla değil, ama bizde satılan ithal ürünlerin onlardaki fiyatını düşününce alım gücü farkı ortaya çıkıyor. Iphone çıkıyor bzde 3500 lira adamlarda 400 dolar. Zaten en aşağı 1200-1500 dolar maaş alıyorlar. Benzin fiyatı belli. Keza otomobil fiyatları da. Adam isterse burada golf aldığımız fiyata camaro alabiliyor. tüm teknoloji ürünleri ilk ve en ucuz orada satışa çıkıyor. Bizdeki artık lüks olan yakıt, elektrik orada olması gerektiği gibi temel ihtiyaçlar düzeyinde ve bütçelerini zorlamıyor. Adamların bütün maaşı dışarıda yedikleri yemek paralarına gidiyor. Tek dertleri silah yasalarıyla sivillerin silah alımının kısıtlanmasına karşı çıkmaları. Özetle para var huzur var. Avrupa bu kadar rahat olmasa da onların da yine maaşlarına göre alım güçleri bizden 4-5 kat daha yüksek. bu amerikada 8*9 kata kadar çıkıyor fiyat kıyaslamaları yaparsanız. Hal böyle olunca bu adam niye birikim yapsın.

Bizdeki gibi bütün ay çalışıp daha ayın 10undan itibaren yakıt parasını, arabaya konacak benzin parasını düşünmüyorlar. Biz bu ülkede böyle yaşadıkça daha çok keşkeleriz. Pahalılıktan mı yaka silksen, halkın bağnazlığından mı, hükümetin seviyesizliğinden mi, şark kurnzalarından mı, nereden tutsan elinde kalan bir ülke. Doğal güzellikle karın doyurmuyor, o yüzden sizin de çevrenizde çok artmaya başlamıştır "abi bitti bu ülke, yaşanmaz artık burada, bir şekilde çekip gitmek lazım serzenişleri" Hal böyleyken hadi gününü yaşa. Eve kırm ızı et götürebilenin mutlu olduğu bir ülkede yaşıyoruz. Hükümet tarımı, hayvancılığı, doğal kaynak ve enerji kullanımını öyle bir seviyeye getirdi ki temel ihtiyaçlar lüks ve özlem duyulası oldu. Bir nevi afyon yani.. Anladınız...

Ondan sonra ölüm döşeginde gel de keşkeleri sıralama bana, mümkün mü?