Askeri Tarihe meraklıyım. Bu konularda gördüğüm kitapları kaçırmamaya çalışıyorum.
Şu sıralar okuduğum kitaplardan biri de Richard Gabriel'in keyifle okunan kitabı "Soldiers' Lives Through History".
Bu kitaptan kısa bir alıntıyı çay keyfi sırasında yapılmış bir 'serbest' çeviri ile merak edebilecek forum üyeleri için buraya koymak istedim:
(Belki sonra bu kitaba yeniden döneriz başka alıntılar için)
"SAVAŞIN KÖKENLERİ
Savaş, Antik dünyadan Modern dünyaya vasiyet olunmuş bir mirastır.
Dünyanın ilk kompleks insan toplumları ortaya çıkmadan önceki dönemlerdeki savaş olgusuna dair elimizde az veri var. Savaş, özel şartların zorlaması sonucu ortaya çıkmış sosyal bir keşiftir.
Savaş insanlığın yazılı tarihinin en başından beri varolmuş bir şey olduğu için -ki Milattan Önce 4000'lere tekabül eder bu-, bazen savaşın bu tarihten önce de varolan bir şey olduğu yargısı kabul görür. Ama savaşı sosyal bir olgu olarak tarihsel perspektifi içine yerleştirdiğimizde, onun insanlığın son sosyal keşiflerinden birisi olduğu aşikardır.
İnsangillere ait kültürün aletler kullandığına dair ilk kanıt 500,000 yıl öncesinin Afrika'sının Olduvai Gorge'sinden bize ulaşmıştır.
Taş devrini başlatıp, ilk aletleri kullanma payesi bizim direkt ama hemen öncülümüz olmayan atalarımız Homo Erectus'a aittir. 400,000 yıl sonra, Homo Sapiens ve onların şimdi çoktan yokolmuş kuzenleri Neanderthal insanları çok daha geniş alet çeşitliliğiyle -ki aralarında ilk uzun mesafe silahı Mızrak da vardı- çok daha gelişmiş bir taş kültürü yarattılar. İşte bu sonraki periyod savaş halinin ortaya çıktığı dönem olarak araştırmalara baz teşkil eder. Aksi takdirde, insan türlerinin bu gezegendeki zamanlarının %98.8'inde herhangi bir savaşa dair bir belirti olmadan yaşadıklarını bir şekilde kabul etmeliyiz.
Homo Sapiens ve Neanderthal'in Taş Devri kültürlerini bir başlangıç noktası olarak ele aldığımızda, savaş olgusunun gelişmesine ilişkin önemli gerçekler ortaya çıkmaya başlar. İnsanların ateşi nasıl kullanabileceklerini öğrenmesi 30,000 yıl sürmüştü...Ateşte ahşap ucu sertleştirilmiş mızrakların ortaya çıkması için bir 20,000 yıl daha geçmesi gerekti. Farklı Mızrak uçları çok sonradan ortaya çıktı.
İnsanlar 60,000 yıl sonra da Yay ve Ok'u icat ettiler. Vahşi sürüleri nasıl güdebileceklerini öğrenmeleri de bir 60,000 yıl daha gerektirdi. Bir 4,000 yıl sonra da keçileri, koyunları, inekleri ve köpekleri evcilleştirmeye başladılar. Yaklaşık aynı zamanlarda yabani tahılların hasatına başladıklarına dair ilk kanıtlar görülür. Yabani tahıllatı kamp alanlarına yakın ekmeye başlamaları için de bir 2,000 yıl daha gerekti. Bir 2,000 yıl sonra da ıslah ettikleri tahılları ekmeye başladılar.
İşte ancak bu gelişmelerden sonra -Milattan Önce 4,000 civarı-, savaş olgusu insan gruplarının sosyal bir kurumu olarak kendini göstermeye başladı.
Savaş olgusu görebildiğimiz tüm sosyal kurumlardan, oluşlardan çok daha hızlı bir şekilde gelişim gösterdi. 1,000 yıldan kısa bir süre içinde insanlar Kılıç, Sapan, Gürz, Hançer, bronz ve bakır silahlar ve tahkim edilerek güçlendirilmiş yerleşimler yarattılar.
Bir sonraki 1,000 yılda, demir silahlar, savaş arabaları, daima yürürlükte olan profesyonel ordu, askeri okullar, kurmay subay sınıfı, askeri eğitim, sürekli bir silah üretimi, savaş taktikleri üzerine yazılı belgeleri, askeri tedarik mekanizması, zorunlu askerlik hizmeti ve lojistik sistemleri ortaya çıktı.
Milattan Önce 2000'den itibaren Savaş olgusu dünyanın tüm önemli kültürlerinde önemli bir sosyal kurum oldu. Savaş, belli büyüklükteki kuvvetler arasındaki bir organize çatışma halinin seviyesi olarak tanımlanabilir. Köklerini büyük toplumun kurumsal yapısından alan, belli bir organizasyon ve bilgi ile öldürme teknolojisini uygulayan bir olgu.
Bu koşullar olmadan, bir cinayetten, küçük ölçekli çekişme ve kavgalardan, baskınlardan ve tuzaklardan söz edebiliriz ama bir Savaş olgusundan değil. Savaş, planlanmış şiddetin, sistematik, organize ve toplumsal bir uygulamasını gerektirir.
Homo Sapiens'in Taş Devri'nin başlangıcından sonraki ilk 95,000 yılda, insanların herhangi bir seviyede organize bir çatışma haline geçtikleri şeklinde bir kanıt yoktur. Hatta organize grup şiddetini gerektiren bir seviye de göremeyiz.
Belli bir seviyede gerçekten organize bir şiddet Milattan Önce 6,500 civarında, günümüz Sudan'ındaki Jeban Sahaba'da ortaya çıkmış gözüküyor. Kadınları ve çocukları da içeren 59 insanın iskelet kalıntılarından elde edilen kanıtlar, onların ardarda yapılmış mızrak saplamaları ve oklarla öldürüldüğünü gösteriyor. Bu insanların bir baskınla mı yoksa bir infaz şeklinde mi öldürüldükleri kesin değil ama kesin olan şey şu: belli bir ölçüde organize edilmiş bir güç bu öldürmeleri gerçekleştirmek için gerekliydi.
Transkafkasya'daki bir Neolitik yerleşimde bulunan bir kaya resmi, küçük ve silahlı bir insan grubunun ok ve yaylarla başka insanlara saldırıp öldürdüklerini gösteriyor. İnsanlatın Tartışmasız bir biçimde Savaş olarak tanımlayabileceğimiz bir organize şiddet seviyesine ulaşmaları bir 1,500 yıl daha geçmesini gerektirdiyse de, açıkca gözüküyor ki Milattan Önce 6,000 civarında insanlar başka insanları öldürmek için organize grupları kullanmayı öğrenmişlerdi. Ama yine de şu sürpriz değildir: Taş Devrinin çoğunda insanlar birbirlerini öldürmek için küçük ölçekte organizasyonlara bile ihtiyaç duymadan yaşamışlardı. "
Neolitik zamanlarda bile insanların birbirlerini öldürdüğüne dair bir kanıt, İspanya'da bulunan bir kaya resminde görülüyor:
Sent from my iPad using Tapatalk
